Hendrik II volgde in 955 als 4-jarige zijn vader op als hertog van Beieren en markgraaf van Verona, onder de voogdij van zijn moeder. Na rebellie tegen keizer Otto II verloor hij in 976 zijn hertogdom aan Otto I van Zwaben en werd Hendrik onder voogdij geplaatst van de bisschop Folcmar van Utrecht. In 985 verkreeg hij van Otto III opnieuw zeggenschap over Beieren en in 989 werd hij ook hertog van Karinthië en markgraaf van Verona.
