Uit Wikipedia Otto IV (Braunschweig, 1175 of 1176 - op de Harzburg, 19 mei 1218) was koning van Duitsland (1198-1218) en keizer van het Heilige Roomse Rijk (1209-1218). Otto IV was de derde zoon van de Welf Hendrik de Leeuw en diens echtgenote Mathilde Plantagenet, dochter van Hendrik II van Engeland.
Hij groeide vanaf 1182 op aan het hof van zijn oom Richard Leeuwenhart en nam deel aan de oorlog tegen Frankrijk. In 1196 kreeg Otto IV van Richard Leeuwenhart het graafschap Poitou en de daarbij behorende titel van hertog van Aquitanië.
Hij werd op 9 juni 1198 tot Duits koning verkozen en op 12 juli 1198 in Aken gekroond. In de volgende jaren moest hij het in de Duitse troonstrijd opnemen tegen de Hohenstaufen Filips van Zwaben, tot die in 1208 vermoord werd.
Op 4 oktober 1209 werd hij tot keizer gekroond door paus Innocentius III, maar in 1210 alweer in de ban gedaan omdat hij, in tegenstelling tot zijn belofte aan de paus, probeerde de keizerlijke macht in Italië te herstellen.
In 1211 werd de Hohenstaufen Frederik II tot tegenkoning verkozen en het volgende jaar in Mainz gekroond.
Op 22 juli 1212 trouwde Otto met de 14-jarige Beatrix, dochter van Filips van Zwaben, maar ze overleed 3 weken later. In mei 1214 trouwde Otto met Maria van Brabant, dochter van Hendrik I van Brabant.
Op 27 juni 1214 wordt Otto IV verslagen in de Slag bij Bouvines door Filips August van Frankrijk.
Het volgende jaar wordt Frederik II algemeen erkend als koning van Duitsland en gekroond in Aken.
Otto IV sterft in 1218 op de Harzburg en ligt begraven in de Dom van Braunschweig.
