In 1271 wordt Wolfert voor het eerst vermeld en 18 september 1276 bezegelt hij het verdrag van Floris V met de kooplieden van Deventer, Kampen en Zwolle om in Holland koophandel te drijven. Op 16 Juni 1277 werd een verbond van onderlinge hulp tussen Floris V, Henegouwen en Wolfert, heer Henrics Wissen zoon van Borselen gesloten. In 1282 droeg Wolfert zijn leen op aan de gravin van Holland, waarna hij het als goed of onversterfelijk leen terugkreeg. Dit spilleleen was de basis voor de macht van het geslacht van Borselen.
In 1284 is hij ridder als getuige van Floris bij de schenking van tolvrijheid aan Dordrecht. Zijn invloed op de graaf was toen nog zeer groot. In 1290 koos hij echter de zijde van de Vlamingen tegen graaf Floris V. In 1291 werd hij zelfs leenman van de graaf van Vlaanderen. Wolfert werd met zijn oudste zoon in november 1291 leenman van Vlaanderen en werd dit tegen een jaargeld van 100 Parijse ponden. Als gevolg daarvan nam graaf Floris zijn goederen in beslag. In mei 1293 was hij balling en in Vlaamse dienst. In 1295 was Wolfert de aanvoerder van het leger dat de Vlamingen versloeg bij Borssele. Het jaar daarop versloeg hij de West-Friezen bij Monnickendam. Vlak voordat Floris V overleed, verzoenden zij zich echter op 1 mei 1296 sluit hij met Rase en Jan van Borselen, Gillis v.d. Poel, ridders, een verbintenis met Floris V, na uitlandig te zijn geweest.
Of hij deel zou hebben gehad aan de samenzwering tegen het leven van de Hollande graaf is geheel onbewezen. Na de dood van Floris V van Holland in 1296 keerde diens jonge zoon Jan I van Holland terug van het hof van Eduard I van Engeland waar hij opgegroeid was en gehuwd met Eduards dochter Elizabeth. Eduard stelde Wolfert met Jan III van Renesse aan als regent. Wolfert probeerde deze in diskrediet te brengen bij Jan I, dit lukte niet helemaal in zijn voordeel. Wel wist hij eigen bezit heel wat te vergrooten: hij deed zich beleenen met Woerden, Beverwijk, Oudewater.
In 1297 vond de Slag bij Vronen plaats. Hierbij had Jan III van Renesse de leiding, maar werd omsingeld en daarop verbannen uit Holland. Hieraan had bijgedragen dat Wolfert zich met zijn troepen terug had getrokken. Wolfert had nu het bestuur naar zich toegetrokken, wat hem echter in verschillende kringen gehaat maakte. Na een conflict met het stadsbestuur van Dordrecht werd hij in 1299 gelyncht in Delft. Jan II van Avesnes nam daarna het regentschap over en verwierf het graafschap Holland na de dood van Jan I later dat jaar.
In 1299 verleende Wolfert Rotterdam stadsrechten, die echter al snel werden ingetrokken.
Uit Wikipedia
bron: Wikipedia, dutch nobility
